จนกระทั่งทหารเนาฟัลคนหนึ่งสังเกตเห็นพฤติกรรมเช่นนั้นของมัจญ์นูน จึงได้เข้ามาถามเขาว่า "ท่านเป็นอะไรไป? ทำไมท่านจึงมัวยืนเฉยอยู่เช่นนี้? ทำไมท่านจึงร่างเริงยินดีเมื่อฝ่ายศัตรูได้เปรียบเล่า? ท่านลืมไปแล้หรือว่าพวกเรามาที่นี่ด้วยสาเหตุของท่าน? ไม่เห็นหรือว่าพวกเราทั้งหมดกำลังเสี่ยงชีวิตเพื่อท่าน?"

หุบเขาที่มัจญ์นูนเลือกเป็นแหล่งพำนักของเขานั้น อยู่ในพื้นที่ปกครองของเนาฟัล เจ้าชายอาหรับเบดูอินผู้หนึ่ง ซึ่งความกล้าหาญ และการยืนหยัดมั่นคงในสนามรบของเขานั้น ทำให้เขาได้รับการขนานนามว่า "ผู้ล้างผลาญศัตรู" แต่ถึงแม้เขาจะมีใจแกร่งดุจราชสีห์ต่อหน้าเหล่าศัตรู เขากลับมีจิตใจอ่อนโยนต่อผู้เป็นมิตรยิ่งนัก

โอ้พระผู้เป็นเจ้า ปล่อยให้นางด่าว่าข้าฯ ตำหนิข้าฯ ลงโทษข้าฯ เถิด ข้าฯ ไม่ใส่ใจ ข้าฯ พร้อมที่จะพลีชีวิตของข้าฯ เพื่อความงดงามของนาง พระองค์ทรงเห็นมิใช่หรือว่า ข้าทรมานเพราะนางเพียงใด?

เมื่อล้มเหลวจากการสู่ขอลัยลาให้บุตรชาย ซัยยิดผู้เฒ่าได้ขอความร่วมมือจากเพื่อนๆ ของบุตรชายเพื่อพยายามครั้งสุดท้ายที่จะทำให้เขามองเห็นเหตุเห็นผลด้วยการมาช่วยกันให้คำแนะนำและคำปรึกษาดีๆ