บ่อยครั้งที่คุณแม่ก็ไม่รู้ว่า ลูกกำลังเกิดอาการน้อยใจคุณแม่อยู่นะ แต่ข้อนั้นไม่เป็นปัญหาค่ะ เพราะ มีพฤติกรรมที่ลูกขี้น้อยใจแสดงออกมาให้เห็นบ่อยๆ ค่ะ

 พฤติกรรมของลูกขี้น้อยใจมีอะไรบ้างนะ

ชอบเก็บตัว
ถ้ามีอาการชอบเก็บตัว ไม่อยากไปไหนแล้วละก็อาการนี้ถือว่า ไม่ธรรมดาแล้วค่ะ สาเหตุเพราะ ลูกคิดว่าตัวเองไม่มีอะไรเทียบเท่าคนอื่นๆ ได้ พอโดนใครว่าให้น้อยใจก็จะรู้สึกไม่ดีมากๆ (มากกว่าปกติค่ะ) รู้สึกท้อ และไม่อยากออกไปเจอหน้าใครเลย

โมโหง่าย
ถ้าขึ้นชื่อว่า ลูกขี้น้อยใจบอกได้คำเดียวค่ะว่า มีอาการชอบคิดมากตามมาแน่ๆ ค่ะ พอเจอเรื่องอะไรๆ เล็กๆ น้อยๆ ก็จะเก็บนำมาคิดมาก และที่สำคัญคิดเองเออเองซะด้วยว่า จะต้องเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ พอสิ่งที่ตัวเองคิดไม่เป็นไปตามนั้นก็จะรู้สึกโมโหหงุดหงิด เพราะรู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่เกิด

ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
การเปรียบเทียบเนี๊ยะลูกขี้น้อยใจนำตัวเองไปเปรียบเทียบแล้วไม่ได้ทำให้ตัวเองรู้สึกมีกำลังใจหรือรู้สึกดีขึ้นเลย แถมทำให้ตัวเองรู้สึกว่า ตัวเองนั้นสู้อะไรคนอื่นๆ ไม่ได้เลย เพราะมักจะนำตัวเองไปเปรียบเทียบคนอื่นๆ ที่ดูแล้วมีอะไรๆ ที่ตัวเองคิดว่า เขามีสิ่งที่เหนือกว่าเสมอๆ

ร้องไห้เก่ง เป็นเผาเต่าเลย
เนื่องจากลูกขี้น้อยใจมักจะเก็บสิ่งๆ ต่างๆ เอามาคิดแล้วคิดอีกคิดเล็กคิดน้อยอยู่เสมอๆ พอคิดมากๆ ก็เก็บก็กดสิค่ะ แต่ทานที่จะระบายออกด้วยวิธีอื่น ลูกขี้น้อยใจก็ร้องไห้แทน โดยอาจจะแอบไปร้องไห้เงียบๆ คนเดียว หลังจากที่ถูกคุณพ่อคุณแม่ดุก็เป็นได้ค่ะ


แล้วทำไมลูกถึง ขี้น้อยใจได้ล่ะ ชักสงสัย ???

ความเข้มงวด
บางครั้งคุณพ่อกับคุณแม่อาจจะเข้มงวกับลูกมากเนไป แบบไม่ค่อยให้ลูไปไหนมาไหนบ้างก็อาจจะทำให้ลูกเป็นเด็กที่เก็บตัวได้

รู้สึกได้รับความรักไม่พอ
แบบในครอบครัวมีพี่มีน้องหลายคนเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงค่ะ ที่จะไม่ให้ลูกคิดว่า เอะ พ่อกับแม่รักพี่หรือรักน้องมากกว่าตัวเองหรือเปล่า หรือรักเราเท่าๆ กันไหม คิดไปคิดมาอาจทำใหลูกเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจในตัวของตัวเอง คิดว่าพ่อกับแม่ไม่รักเขาเลยก็อาจจะเป็นไปได้ค่ะ

ขาดความอบอุ่น
บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็ห้ามไม่ได้ค่ะ ถ้าพ่อกับแม่มีความจำเป็นต้องแยกกันอยู่คนละที่ ก็อาจจะเป็นไปได้ที่ทำให้ลูกรู้สึกขาดความอบอุ่น รู้สึกไม่ได้รับความรักเท่าที่ควร รู้สึกว่าไม่ได้รับการเอาใจใส่จากพ่อกับจึงทำให้เกิดอาการน้อยใจตามมานั่นเอง

ทำอย่างไร ลูกขี้น้อยใจ ???
 พิ่มดีกรีความรักเข้าไปอีก ถ้าลูกน้อยใจเผลอคิดไปว่า ตัวเองขาดความรักคุณพ่อคุณแม่นั่นแหละค่ะ ต้องให้ความรักความอบอุ่นกับลูกให้มากพอ ทั้งพูด ทั้งแสดงออก ทำให้ลูกรู้สึกว่าคุณพ่อคุณแม่รักเขามากจริงๆ

แสดงออกให้เหมาะกับลูกแต่ละคน
เรื่องจะรักลูกให้เท่าๆ กัน คงใช้วิธีวัดกันยากค่ะ เอาเป็นว่าให้ความรักความเข้าใจในแบบที่เหมาะสมกับลูกแตละคนจะดีกว่าค่ะ อย่างลูกคนโตชอบให้พูดด้วย ห็เล่นกับเขาก็ทำแบบนั้น ส่วนถ้าลูกคนเล็กชอบให้กอดให้อ่านนิทานให้ฟังก็จัดไปค่ะ เรียกว่า ส่งรักให้ตรงชาแนล ส่งให้ถูกช่องทางที่ลูกแต่ละคนชอบจะดีกว่าค่ะ

แก้ปมให้ได้
สาเหตุที่ลูกขี้น้อยใจอาจเป็นเพราะ เขาคิดว่าเขามีปมด้อยอะไรบ้างอย่าง เช่น ลูกรู้สึกว่าเล่นกีฬาไม่เก่งเลย พ่อกับแม่ต้องสังเหตและมองหาสิ่งที่ลูกคิดว่าเป็นปมด้อยของเขาให้พบ แล้วแก้ปมด้วยการให้ลูกมองหาด้านอื่นๆ ที่ลูกสามารถทำได้ดี อย่างลูกรู้สึกว่าเลานกีฬาไม่เก่ง แต่ลูกวาดภาพได้ดีไม่แพ้ใครๆ การแนะนำให้ลูหมองความสามารถด้านอื่นที่เขาสามารถทำได้ดีจะช่วยให้เขามีกำลังใจมากขึ้น และค่อยๆ คลายความรู้สึกที่ตัวเองคิดน้อยอกน้อยใจออกไปได้บ้างค่ะ


ข้อมูลจาก http://care.mothersdigest.in.th